Wednesday, December 28, 2016

ಬದಲಾಗಿದ್ದು ನೋಟು ಅಷ್ಟೇ.. ನೋಟವಲ್ಲ..
----------------------------------------------------------------

               ಹೌದು.. ಇಲ್ಲಿ ಹೀಗೆಯೇ.. ಇದು ಇಂದು ನೆನ್ನೆಯದಲ್ಲ.. ಶತಶತಮಾನಗಳಿಂದಲೂ ಹೀಗೆಯೇ.. ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ.. ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದಿರುವ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ.. ಯಾರಿಗೂ ಅರ್ಥವಾಗದ ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ.. ರಂಜನೆಯ ಸುಳ್ಳಿನಲ್ಲಿ.. ಸಮರ್ಥನೆಯಲ್ಲಿ.. ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇದು ಹೀಗೆಯೇ... ಇಂದಿಗೂ ಹೀಗೆಯೆ..

ಭರತಖಂಡವೆಂಬೋ ಭಾರತ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇದು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಹೀಗೆಯೇ.. 
ಇಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನ ಬಿಲ್ವಿದ್ಯಾ ಪಾರಂಗತನಾಗಲು ಏಕಲವ್ಯನ ಬೆರಳು ಬಲಿಕೊಡಬೇಕಾಯ್ತು.. ರಾಮ ರಾಜಶ್ರೇಷ್ಟನಾಗಲು ವಾಲಿ, ಶಂಭೂಕರು ಬಲಿಯಾಗಬೇಕಾಯ್ತು, ಅದೇ ರಾಮ ಮರ್ಯಾದಾ ಪುರುಷೋತ್ತಮನಾಗಲು ಸೀತೆ ಬದುಕು ಸವೆಸಬೇಕಾಯ್ತು, ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಆದರ್ಶ ತಮ್ಮನಾಗಲು ಊರ್ಮಿಳೆ ನಲುಗಬೇಕಾಯ್ತು. ವಾಮನ ತ್ರ್ರಿವಿಕ್ರಮನಾಗಲು ಬಲಿಯ ‘ಬಲಿ’ಯಾಗಬೇಕಾಯ್ತು... ಚಾಮುಂಡಿ ಎಂಬೋ ಹೆಣ್ಣು ಅಧಿದೇವತೆಯಾಗಲು ಮಹಿಷನ ‘ಮರ್ಧನ”ನವಾಗಬೇಕಾಯ್ತು.. ಸುಳ್ಳು ಪ್ರಭುತ್ವ ಸಾಧಿಸಲು ಕಲಬುರ್ಗಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಬೇಕಾಯ್ತು.. ಅನ್ಯಾಯ ಅಬ್ಬರಿಸಲು ನ್ಯಾಯ ಬಾಯ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೂರಬೇಕಾಯ್ತು.. ಎಲ್ಲವೂ ಆಯ್ತು.. ಆದರೀಗ...?

ವಿಜಯ ಮಲ್ಯನಂತಹ ಶೋಕಿಲಾಲರು ಸಾಲ ಮಾಡಲು, ಮಾಡಿದ ಸಾಲ ತೀರಿಸದೇ ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲು, ಅವನ ಸಾಲ ಮನ್ನ ಮಾಡಲು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಸಾಸಿವೆ ಡಬ್ಬಿಗಳಲ್ಲಿದ್ದ 500, 1000ದ ನೋಟು ಹಿಡಿದು ನಮ್ಮವ್ವರಾದಿಯಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಬ್ಯಾಂಕುಗಳ ಮುಂದೆ ಸಾಲುಗಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕಾಯ್ತು.

ಹೌದು.. ದೇಶಕ್ಕೊಂದು ಅಚ್ಛೇದಿನ್ ಬರಬೇಕಾಗಿದೆ.. ಬರಲಿ ಬಿಡಿ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅಮಾಯಕರು ಹತ್ತಾರು ಮಂದಿ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಬಲಿಯಾಗಬೇಕಿದೆ.. ಆಗಲಿ ಬಿಡಿ. ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ, ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ದೇಶ ಮುಖ್ಯ. 
ಯಾರು ಸ್ವಾಮಿ ಇಲ್ಲ ಎಂದವರು..? ಕಾಳ ಧನಿಕರು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವ ಕಾಲ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ ಕಾಳು ಕಡ್ಡಿ ಕೊಳ್ಳಲು ಕಾಸಿಲ್ಲದೇ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದನೇ ಹೊರತು.. ಸೂಟು ಬೂಟು ತೊಟ್ಟ ಒಬ್ಬೇ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. 

ನವೆಂಬರ್ 8 ರ ರಾತ್ರಿ ಸನ್ಮಾನ್ಯ ಪ್ರಧಾನ ಸೇವಕರು ಈ ರೀತಿಯ ಘೋಷಣೆಯೊಂದನ್ನು ಹೊರ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮುಂದಿನ ಮೂರು ದಿನ ಬ್ಯಾಂಕ್, ಎಟಿಎಂಗಳು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಆತಂಕದಿಂದ ಈ ದೇಶದ ಸಾಮಾನ್ಯ ವರ್ಗ ಎಟಿಎಂಗಳ ಮುಂದೆ ಸಾಲುಗಟ್ಟಿ ನಿಂತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈ ದೇಶದ ಘಟಾನುಘಟಿ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಲ್ಲೊಬ್ಬರೂ ಎಟಿಎಂ ಗಳ ಮುಂದೆ ನಿಂತದ್ದಾಗಲೀ, ಬ್ಯಾಂಕುಗಳಿಗೆ ಬಂದು ಹಣ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡದ್ದಾಗಲೀ, ಬೆರಳಿಗೆ ಇಂಕು ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡದ್ದಾಗಲೀ ನಮಗಂತೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ, ಯಾವುದೇ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲೂ ವರದಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇದರರ್ಥ.. ಅವರ ಬಳಿ ನಗದು ರೂಪದ ಹಣ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲವೇ.. ಅಥವಾ ಇದ್ದ ಹಣವೆಲ್ಲಾ ಆಗಲೇ...!!!???

ಮನೆ ಕಟ್ಟಲೆಂದು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ 40 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಬ್ಯಾಂಕಿನಲ್ಲಿ ಕಳುವಾಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಜೀವನಕ್ಕೇ ಹೆದರಿ ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಅಸಹಾಯಕ ಹೆಂಗಸು ಒಂದು ಕಡೆ, ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದು ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ವಯೋವೃದ್ಧ ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ… ಇವರೆಲ್ಲರ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲಬೇಕಿದೆ ಅಚ್ಛೇದಿನ್ ಎನ್ನುವ ಸುಂದರ ಸೌಧ.. 

ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಹೆಸರಿನ ನಮ್ಮ ತಿಕ್ಕಲುತನಕ್ಕೆ, ಅರ್ಜುನನಂತಹ ಹುಂಬತನಕ್ಕೆ ಅದೆಷ್ಟೋ ಏಕಲವ್ಯರು ಬದುಕು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.. 

ಸನ್ಮಾನ್ಯ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುಗಳೇ... ಪ್ರಧಾನ ಸೇವಕರೇ.. ಬದಲಾಗಬೇಕಿರುವುದು ಕರೆನ್ಸಿ ನೋಟಲ್ಲ.. ನೋಟ.. 2016ರ ಈ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಕ್ಯಾಷ್‍ಲೆಸ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ.. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ನಮ್ಮ ಮನೆ, ಮನಗಳಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಜಾತಿಯತೆಯ ಬೇರನ್ನು ಬುಡಮಟ್ಟ ಕೀಳಬೇಕಿದೆ.. ಕ್ಯಾಸ್ಟ್ಲೆಸ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ. ಸಮಾಜದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೂ ಚಾದರ ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿರುವ ಮನುವಾದದ ಪ್ರತಿಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಬೇಕಿದೆ..

ಪ್ರಧಾನ ಸೇವಕರೇ.. ಈ ಅದ್ಭುತ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ನಾವಿದ್ದೇವೆ.. ನಡು ರಾತ್ರಿ, ಇಡೀ ಹಗಲು, ಹೆಗಲಿಗೆ ಸಂವಿಧಾನದ ಬಂದೂಕು ತೊಟ್ಟು, ಸಮಾನತೆಯ ಕಾಡತೂಸುಗಳನ್ನು ತೂರಿಬಿಡೋಣ.. ಮನುವಾದದ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಸಮಾನತೆಯ ಜ್ಯೋತಿ ಹಚ್ಚೋಣ.. ಮಾಡಿಬಿಡಿ ಒಂದು ಸರ್ಜಿಕಲ್ ಸ್ರ್ಟೈಕ್.. ಜಾತಿಯತೆ ತುಂಬಿರುವ ಮನಸ್ಸುಗಳೊಳಗೆ..
ಕಟ್ಟೋಣ ಹೊಸದೊಂದು ಸಮಾಜ.. ಕ್ಯಾಸ್ಟ್‍ಲೆಸ್ ಸೊಸೈಟಿ. ಜೊತೆಗೆ ಕ್ಯಾಷ್‍ಲೆಸ್ ಸೊಸೈಟಿ ಕೂಡಾ..

ನನ್ನವರ ನೆತ್ತರು



ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮಗನ ಅಂಗಾಲು ಕಂಡು
ನನ್ನವ್ವ ಕೇಳಿದ್ದಳು
“ಏನಾಯಿತಪ್ಪ..? ಏನೀ ರಕ್ತ..?
“ರಕ್ತ.. ಇದು ನನ್ನ ರಕ್ತವಲ್ಲವ್ವಾ..
ಬೀದಿ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಹಾದು ಬರುವಾಗ
ಹಾದಿಗುಂಟ ಹರಿದ ರಕ್ತ ಅಂಗಾಲಿಗಂಟಿದೆ”
“ಏನು..! ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತವೇ..? ಯಾರದಪ್ಪಾ..?
ಯಾರದೆಂದು ಹೇಳಲವ್ವಾ..

ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿತನೆಂಬ ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬಲಿಪಡೆದ ಏಕಲವ್ಯನ ಬೆರಳಿನಿಂದರಿದಿರೋ ರಕ್ತ
ಹಾದಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದೆ.
ತಪಸ್ಸಿಗೆ ನಿಂತು ತಲೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಶಂಭೂಕನ ನೆತ್ತಿಯಿಂದ
ನೆತ್ತರು ಹರಿಯುತ್ತೇ ಇದೆ.
ಪರಾಕ್ರಮಿಯಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ಟ ರಾವಣನ ರಕ್ತವಿನ್ನೂ ಇಂಗಿಲ್ಲವ್ವ
ಹರಿಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ ಹೊಳೆ ಹೊಳೆಯಾಗಿ..

ರಕ್ತ ರಂಗೋಲಿ ದಾಟಿ ಬಂದವರೂ ಉಳಿದಿಲ್ಲ.
ಮಂತ್ರ ಕೇಳಿದವನ ಕಿವಿಗೆ ಕಾದ ಸೀಸೆ ಸುರಿಸಿಕೊಂಡು
ಕಾಲು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿದ ನೆತ್ತರು..
ಅಕ್ಷರ ಕಲಿತನೆಂದು ನಾಲಿಗೆ ಕೊಯ್ಸಿಕೊಂಡು
ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕಿಗೂ ಹರಿದ ನೆತ್ತರು..
ಪ್ರೀತಿಸಿದ ತಪ್ಪಿಗೆ ಪ್ರಾಣತೆತ್ತ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ನೆತ್ತರು
ಸತ್ಯ ಹೇಳಿದ ಕಲಬುರ್ಗಿ ಎದೆಯಿಂದರಿದ ನೆತ್ತರು..

ನನ್ನವರ ನೆತ್ತರು ಇಂದಿಗೂ ನಿಂತಿಲ್ಲವ್ವ
ಉಳ್ಳವರ ಮನೆಯೆದುರು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ
ದೇವಸ್ಥಾನಗಳ ಬಲಿಪೀಠಗಳಡಿಯಲ್ಲಿ
ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿಗಳ ಕುರ್ಚಿ ಕಾಲುಗಳ ಸಂದಿಯಲ್ಲಿ..
ಹರಿಯುತ್ತಲೇ ಇದೆಯವ್ವಾ ನೆತ್ತರು..
ನನ್ನವರ ನೆತ್ತರು.. ನನ್ನ ಕಾಲಿಗಂಟಿದ ನೆತ್ತರು..


ಮಾತನಾಡುತ್ತೇವೆ...


-----------------------------------------------------------
ಯಾವುದೇ ದೋಷವಿಲ್ಲವಂತೆ
ಸರಿಗತ್ತಲ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಖಲಿಸಿದವನಿಗೆ
ಆದರೆ ನೋವುಂಡು ನಗುವ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ
ತಿಂಗಳ ಮುಟ್ಟು ಮೈಲಿಗೆ.

ಮೈಯ ಕಸುವು ತೊಡೆಗಿಳಿಸಿ
ಉಸ್ಸೆಂದು ತಿರುಗಿ ಮಲಗಿ ಬೆವರು ಒರೆಸಿಕೊಂಡವನಿಗೆ
ಮತ್ತೇ ಈಜುವ ತವಕ.
ನವಮಾಸ ಹೊತ್ತು
ಜೀವಮಾನದ ನೋವುಂಡು ಹೆರುವ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ
ಬಾಣಂತಿ ಸೂತಕ.

ಸತ್ತ ಮಡದಿಯ ಸಮಾಧಿಯ ಮಣ್ಣು ಆರಿಲ್ಲ
ಹಾಲುಗಲ್ಲದ ಕಂದಮ್ಮಳಿಗೆ
ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಅಮ್ಮಳನ್ನು ತಂದೇಬಿಟ್ಟ..
ಅರಿಸಿನದ ಘಾಟು ಆರುವ ಮುನ್ನವೇ
ಗಂಡನ ಕಳೆದುಕೊಂಡವಳಿಗೆ ವಿಧವೆಯ ಪಟ್ಟ.

ಬರಿಯೊಡಲಿಗೆ ಬಡಬಾಗ್ನಿಯ ಕಿಚ್ಚಿಟ್ಟು
ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯ ನೋವುಂಡಾಗ,
ಉನ್ಮತ್ತದ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ
ಎವೆ ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿ ದಿಂಬು ತೋಯಿಸಿ
ಒದ್ದೆಯಾಗಿಸಿದಾಗ... ಮೈಯ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿಸಿದಾಗ
ಮೈಲಿಗೆಯ ಮಾತಿಲ್ಲ.. ಸೂತಕದ ಸದ್ದಿಲ್ಲ..

ಮಾತನಾಡಬೇಡೆಂದಿರಿ... ದನಿಯೆತ್ತಲಿಲ್ಲ
ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸೆಂದಿರಿ.. ತಲೆಯೆತ್ತಲಿಲ್ಲ
ಉಸಿರು ಬಿಡಬೇಡೆಂದಿರಿ.. ಅತ್ತದ್ದೂ ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲ..
ಗಂಡಸಿಗೆ ಸರಿಸಮಳಲ್ಲವೆಂದಿರಿ.. ಹೌದೆಂದೆವು
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂದಿರಿ.. ಸರಿಯೆಂದೆವು
ಹುಟ್ಟಿನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದಿರಿ.. ತಿರುಗಿ ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ
ಆದರೀಗ..

ಮುಟ್ಟಿನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ..
ಮಾತನಾಡುತ್ತೇವೆ..
ಹೆಣ್ತನಕ್ಕೆ ಘಾಸಿ ಮಾಡುವ ನಿಮ್ಮ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ಮುಟ್ಟಲಾಗದ ನಿಮ್ಮ ಅಸ್ಪøಶ್ಯ ದೇವರ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇವೆ.

Sunday, March 20, 2016

ಅಸಂಗತ...





ಸತ್ತ ಕಂಬಳಿಯ ನೇಯುತ್ತಿವೆ ನೆತ್ತರ ನೂಲುಗಳು
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಹುತ್ತ.. ನಾಗರೆಡೆಯ ನೆರಳು
ರಕ್ತ ರಂಗೋಲಿ...
ಅಷ್ಟಮಂಗಲದಲ್ಲಿ ಮೂರೇ ಪ್ರಶ್ನೆ
ನಾನು ಯಾರು..? ನಾನು ಯಾರು...? ನಾನು ಯಾರು...?
ಕಂಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಕೂರೆ ಸೂಸಿ, ನಡೆದಿದೆ
ಕನಸುಗಳ ಶವಯಾತ್ರೆ, ಒಣಗಣ್ಣ ತರ್ಪಣ
ಹಸಿದ ಒಡಲಿನ ಕಿಚ್ಚು,
ಕೂಳು ಮಡಿಕೆಯ ಸುಡುತ್ತಿದೆ
ಸಾವಿಗೂ ಇಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ಸುಂಕ
ನಾಗರ ಹೆಡೆಯದ್ದದು ನೆರಳಲ್ಲ... ರಕ್ತ ರಂಗೋಲಿ
ಕೂಗುವ ದನಿಯ ಕೊರಳ ಕೂಯ್ದಿರೊ ರಕ್ತ
ಓಡೋ ಕಾಲಿನ ಬೆರಳು ಕಡಿದಿರೋ ರಕ್ತ
ಕಂಡ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಗರ್ಭಪಾತ
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕೊರಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಏಕಲವ್ಯ,
ಮತ್ಸರದ ಪ್ರಪಾತ, ನೆನಪುಗಳು ಅಸ್ತಂಗತ
ಅಲ್ಲಾರೋ ಕೂಗಿದರು..
ಇವ ನಮ್ಮವಾ...
ಅಷ್ಟಮಂಗಲದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಇಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿತೇ.
ಆದರೆ..
ಅವರ್ಯಾರು...?
ಹಾವಿನೆಡೆಯ ನೆರಳು... ರಕ್ತ ರಂಗೋಲಿ.




(PC : http://imgs.abduzeedo.com/files/articles/intriguing-drawings/__VISIONS___by_Astral_Haze.jpg) 

Tuesday, January 26, 2016

ಮನಸ್ಸು ವ್ಯಾಕುಲಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ.

ಪ್ರಾಂತೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಗಣತಂತ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ 'ಅಧೀನ'ಕ್ಕೊಳಪಟ್ಟು 67 ಸಂವತ್ಸರಗಳು ಕಳೆದು ಹೋದವು.  ನಮ್ಮದೇ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ನಮ್ಮದೇ ಆಳ್ವಿಕೆ.. ಪ್ರಗತಿಯ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವ ಹಗಲುಗನಸಿನ ಬೆನ್ನತ್ತಿ ಮರುಭೂಮಿಯ ಪಯಣ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ 6ದಶಕಗಳುರುಳಿಹೋದವು. ಆದರೆ ಪ್ರಗತಿ.... ಮರೀಚಿಕೆ.

ಬಾನೆತ್ತರದ ಕಟ್ಟಡಗಳು, ಮೋನೋ, ಮೆಟ್ರೋ ರೈಲುಗಳು, ಆಧುನಿಕ ಯುದ್ಧ ಸಲಕರಣೆಗಳು... ಊಹುಂ.. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಇವೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಗತಿಯ ಮಾನದಂಡಗಳಲ್ಲ.
ನಮ್ಮೂರಿನ ಕದಿರ ಇವತ್ತಿಗು ಬಡಕಲು ಎತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಲ ಉಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಹಟ್ಟಿಯ ರಾಜ ಇವತ್ತಿಗೂ ದಿನಗೂಲಿ ಪಡೆದು ಸಂತೆಗೆ ಕೈ ಚೀಲ ಹಿಡಿದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಸ್ವಂತ ಜಮೀನಿಲ್ಲದ ಸಾಬಯ್ಯ ಕಂಡವರ ಗದ್ದೆ ವಾರಕ್ಕೆ ಗೇಯ್ಮೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ... ಇವರ ಪ್ರಗತಿ ಯಾವಾಗ...?

ಬದುಕು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಅತ್ತ ಸಾಯಲೂ ಆಗದೇ, ಇತ್ತ ಬದುಕಲೂ ಆಗದೇ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದ ಇಂತಹವರಿಗಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದ ಆಶಾಕಿರಣ ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನ.

ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿ ಜೀವನೋತ್ಸಾಹ ಮೂಡಿಸಿದ ಸಂವಿಧಾನ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪ್ರಗತಿಯ ದಾರಿದೀಪವಾಗಬೇಕಿತ್ತು. ಆದರೆ ಉಳ್ಳವರು ಇಲ್ಲದವರ ನಡುವಿನ ಪರೋಕ್ಷ ಸಂಘರ್ಷ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಹಿಂದುಳಿದವರನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ತರಲು, ಸಮಾನತೆ ಸಾಧಿಸಲು ಕೊಟ್ಟ ಮೀಸಲಾತಿ ಏನಾಗಿದೆ....? ಊರ ಹೊರಗೆ"ಮೀಸಲು" ಹಟ್ಟಿ, ದೇವಾಲಯದ ಹೊರಗೆ "ಮೀಸಲು" ಜಾಗ, ಹಳ್ಳಿ ಹೋಟೆಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ "ಮೀಸಲು"ಲೋಟ...

ಯಾವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಸಮಾನತೆ, ಭ್ರಾತೃತ್ವದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸಮಾಜ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಬೇಕಿತ್ತೋ ಅಲ್ಲಿ ಅಸಮಾನತೆ, ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ತಾಂಡವವಾಡುತ್ತಿದೆ. ಜಾತಿ ಮತ ಪಂಥ ಧರ್ಮಗಳು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿವೆ.. ಹಸಿದವನಿಗೆ ಅನ್ನ ನೀಡುವುದೇ ಧರ್ಮ ಎನ್ನುವ ನೈಜ ಧರ್ಮ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ.

ಭಾರತ ನನ್ನ ಧರ್ಮ, ಸಂವಿಧಾನ ನನ್ನ ಧರ್ಮ ಗ್ರಂಥ ಎನ್ನುವ
ಚಿಂತನೆ ಮರೆಯಾಗಿದೆ. ದೇಶದ ಭವಿಷ್ಯಕ್ಕೊಂದು ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆದ ಸಂವಿಧಾನ ದಿನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸಲು ಅಣಿಯಾಗಬೇಕಿದೆ.

ಇನ್ನಾದರೂ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಓದಿಕೊಳ್ಳೋಣ....

Saturday, June 20, 2015

ನೀವೆ ಅನುಭವಗಳ ಅಗಾಧ ಅರಳೀಮರ..

ಸತ್ತವರೆಲ್ಲಾ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಾಗ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಎಷ್ಟು ಚೆಂದ ಅಲ್ವಾ..?
ಯಾವುದೋ ನಕ್ಷತ್ರದೊಳಗೆ ಕೂತು ನನ್ನ ಮಗನ ಜೀವನ ಹಸನಾಗಲೀ ಅಂತ ಹಾರೈಸ್ತಿರೋ ನನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ನುಡಿ.. ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಡೆ.. ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯಶಸ್ಸು ಅರ್ಪಣೆ..
ಜೂನ್ ಬಂತೂ ಅಂದ್ರೆ ಸಾಕು ಪೀಡಿಸಿ ಪೀಡಿಸಿ ಕಾಸು ಪಡೆದು ಪುಸ್ತಕ ತೆಗೆಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿದ್ದುದು ಸಂತಸ ಮಾತ್ರ.. ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಜೇಬು ಅಳುತ್ತಿದ್ದುದು ನನಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ನೀವು ಅದಾವುದನ್ನೂ ಹೇಳುತ್ತಲೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಕ್ಷಮಿಸಿ ಅಪ್ಪಾ.. ಆದರೆ ಅವತ್ತು ನೀವು ಕೊಡಿಸಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಮತ್ತದರ ಅನುಭವ ಇವತ್ತು ನನಗೆ ಅನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದೆ..
ನೀವು ಇಲ್ಲವಾಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನನಗೆ ನಂಬೋಕಾಗ್ತಿಲ್ಲ.. ನೀವು ಸದಾ ನನ್ನೊಡನೆ.. ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮಗೊಂದು ಸಮಾಧಿ ಕಟ್ಟು ಅನ್ನುವ ಯಾರ ಮಾತನ್ನೂ ನಾನು ಕೇಳಿಲ್ಲ.. ನೀವೆ ಅನುಭವಗಳ  ಅಗಾಧ ಅರಳೀಮರ.. ನಿಮ್ಮೆದೆ ಮೇಲೊಂದು ಅರಳಿ ಗಿಡ ನೆಟ್ಟು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸ್ಮಾರಕವಾಗಿಸಲು ನನಗೆ ಮನಸಿಲ್ಲ.. ನೀವು ಬಿಟ್ಟ ಅನುಭವಗಳ ಬೇರುಗಳ ಆಸರೆ ಪಡೆದು ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ನೀವು ನಿರಾಕಾರ.. ನೀವು ಅಮೂರ್ತ..  ನೀವೇ ಚೈತನ್ಯ..
ಜನರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸೋಕಾಗಲ್ಲ… ನೀನು ಮೆಚ್ಚುವಂತೆ ಬದುಕು ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ನಿಮ್ಮದೇ ಮಾತಿನಂತೆ.. ನಿಮ್ಮದೇ ಕಲ್ಪನೆಯಂತೆ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುವ ಹಂಬಲದಲ್ಲಿ ಸಂಘಷದಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುವುದೇ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ..
ಸತ್ತ ಕನಸುಗಳ ಮುಂದೆ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತು ಬರಿದಾದ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳ ಕೊನೆ ಹನಿಯಲ್ಲೂ ನಿಮ್ಮದೇ ನೆನಪು.. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗೋ ನಿಮಗಾಗಿ ಇದೊಂದು ಅಕ್ಷರ ನಮನ..


Tuesday, July 8, 2014

ಕುಬೇರನಿಗೊಂದು ಕವರ್ ಲೆಟರ್


ಗೆ.
ಶ್ರೀ ಕುಬೇರ
ಯಾವುದೋ ‘ಯುಗ’ದ ಸಿರಿವಂತ

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ವಾಮಿ,

ನೀವು ಅದಾವುದೋ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಈಗಿನ ತಿರುಪತಿಯ ತಿಮ್ಮಪ್ಪ ಅಲಿಯಾಸ್ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ರವರಿಗೆ ಅವರ ಮದುವೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಾಲ ಕೊಟ್ಟಿದ್ರೀ ಅಂತಾ ಯಾರೋ ಹಿರಿಯರು ಬರೆದಿರೋದನ್ನ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಓದಿದ್ವಿ, ಅದೇನ್​ ನಿಜಾನೋ ಸುಳ್ಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ... ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ ಅಂತಾ ದೊಡ್ಡೋರ್ ಹೇಳ್ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.. ನೀವು ಕೊಟ್ಟಿರೋದಕ್ಕೂ ಅವರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರೋದಕ್ಕೂ ಯಾವುದೇ ಪತ್ರಗಳಿಲ್ಲ.  ಆ ಸಾಲ ತೀರಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ  ಇಡೀ ಕಲಿಯುಗ ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಬಡ್ಡಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು ಅಂತಾ ಹೇಳಿದ್ರಂತೆ. ಆದ್ರೆ ತಿಮ್ಮಪ್ಪ ಮಾಡಿರೋ ಸಾಲಕ್ಕೆ ನಮ್ಮಪ್ಪ ಯಾಕ್ ಬಡ್ಡಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ನಮ್ಮ ಪ್ರಶ್ನೆ.. ಇರ್ಲಿ.. ಇಡೀ ಕಲಿಯುಗ ಮುಗ್ಯೋವರ್ಗೂ ಬಡ್ಡಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ನೀವು ಕೊಟ್ಟಿರೋ ಸಾಲ ಎಷ್ಟು, ....?ಎಷ್ಟು ಪರ್ಸೆಂಟ್ ಬಡ್ಡಿ...? ಈಗ ಬಡ್ಡಿ ದಂಧೆ ಮಾಡೋದು ಈಗಿನ ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕಾರ ಅಪರಾಧ ಸ್ವಾಮಿ.. 
ಹಾಗಾಗಿ ಇದುವರೆಗೂ ನಿಮಗೆ ಸಂದಾಯವಾಗಿರೋ ಹಣ ಎಷ್ಟು, ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ಸಂದಾಯವಾಗಬೇಕು, ಈಗ ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಹಣ ನಿಮಗೆ  ಸಂದಾಯವಾಗ್ತಾ ಇದ್ಯಾ ಅನ್ನೋ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ‘ಮಾಹಿತಿ ಹಕ್ಕು ಅಧಿನಿಯಮ’ ದ ಪ್ರಕಾರ ನೀಡಬೇಕು ಅಂತಾ ಆಗ್ರಹಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ.
(ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ದೊಡ್ಡವರ ಆಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟುಬಿದ್ದು ಎರಡು ಸಲ ‘ಕೇಶದಾನ’ ಮಾಡಿರೋ ನೈತಿಕ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸ್ತಿದ್ದೇನೆ)

ಇಂತಿ
ಭವ್ಯ ಭಾರತದ ಪ್ರಜೆ