ಕೊರಗನ ಕೊರಗು....
ನೆನ್ನೆ
ದಿನ ಮಾದೇವಪ್ಪಾರ ಮನೆ ಟೀವಿಲೀ
ಆ ಸುದ್ದಿ ನೋಡ್ದಾಗಿಂದ ಕೊರಗ
ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲದೇ
ಒದ್ದಾಡ್ತಿದ್ದ...
ಅವನ
ಹೆಂಡ್ರು ಸಾಕಿ ‘ಇದ್ಯಾಕಿಂಗ್
ನುಲಿತಿದ್ದೀ...
ಸುಮ್ಕ
ಮಲ್ಕಂಡಿಯೋ ಹೆಂಗೇ...
ವತ್ತಾರಿಕೆ
ಮುಯ್ ಆಳಿಗೋಗ್ಬೇಕು..’’
ಅಂತಾ
ಸಾವಿರ ಸಲ ಒಟಗುಟ್ಟಿದ್ರೂ ಕೊರಗನ
ಕೊರಗು ನಿಂತಿರ್ಲಿಲ್ಲಾ.
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ
ಹೊತ್ತುಟ್ದಾಗಿಂದ್ಲೂ ಅದೇ
ಯೋಚನೆ...
ಕೆರೆಕಡೀಕ್
ಹೋಗ್ ಬಂದು ರಾಜಣ್ಣನ ಹೋಟ್ಲು
ತಾವ ಕೂತ್ಕಂಡು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕಿನ್
ಲೋಟದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ನೀರ್ ಕಾಪಿ
ಕುಡಿವಾಗ್ಲೂ ಅವನ ಸಂಕಟ
ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ...
ವೊತ್
ವೊತ್ತಾರೆನೇ ಇವ್ನ ಹಾಳ್ ಮುಖ
ನೋಡಕ್ಕಾಗ್ದೇ ರಾಜಣ್ಣನೇ ಕೇಳ್ದಾ..
‘‘ಇದ್ಯಾಕ್ಲಾ
ಕೊರ್ಗ...
ಇಂಗ್
ಇದ್ದಿಯೇ..
ಮೊನ್ನೆ
ದಿನ ಕಳ್ಳೀಪಾಳ್ಯದ್ ಪಳೇಕಮ್ಮನ
ಜಾತ್ರೇಲ್ ತಿಂದ್ ಬಾಡುಇನ್ನೂ
ಕರಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನಂಗದೇ....’’
ರಾಜಣ್ಣಂಗೆ
ತಮಾಷೆ...
ಇಲ್ಲಿ
ಕೊರಗಂಗೆ ಪ್ರಾಣ ಹೋದಂಗಾಯ್ತಾದೆ...
ಕೈಲಿದ್ದ
ಕಾಪೀ ಲೋಟದಲ್ಲಿದ್ದ ಕೊನೆ ಗುಟುಕನ್ನ
ಸೋರ್ ಅಂತಾ ಸದ್ ಮಾಡಿ ಕುಡ್ದು...
‘‘ಇಲ್
ಕಣ್ ತಗಳಣೋ..
ಅದ್ಯಾಕಂಗಂತೀರಿ...’’
ಅಂದ
‘‘
ಮತ್ಯಾಕ್
ಇಂಗ್ ಅಳ್ಳೆಣ್ಣೆ ಕುಡ್ದೋನಂಗ್
ಮಕ ಮಾಡ್ಕಂಡಿದ್ದಿಯೋ...?’’
‘‘ಇದೇನ್
ಇಂಗ್ ಕೇಳಿರಿ...
ನೆನ್ನೆ
ಜಿನ ಟಿಬಿ ನೋಡ್ಲಿಲ್ವರಾ....?’’
‘‘ದಿನಾ
ನೋಡ್ತೀವಲ್ಲೋ..
ನೆನ್ನೆ
ಏನ್ ಸ್ಪೆಷಲ್ಲು..’’
‘‘ಅದೇ
ಕಣಣ್ಣೋ...
ಅದ್ಯಾವುದೋ
ಓರ್ನಾಗೇ..
ಇಂಗ್
ಮುಟ್ಟುಸ್ಕೊಳ್ದೇ ಇರೋರ್ನ
ಮುಟ್ಟುಸ್ಕೊಳ್ಳಂಗ್ ಆಗಬೇಕು
ಅಂತಾ ಬುದ್ಯೋರೆಲ್ಲಾ ಉಪ್ವಾಸ
ಕುತ್ಕಂಡವ್ರಂತೆ...’’
‘‘ಅಲಾ
ಬಡ್ಡೈದ್ನೆ..
ಇಷ್ಟೋಂದ್
ವಿಷ್ಯಾ ತಿಳ್ಕಳಂಗಾದ್ಯಾ...?
ಅದ್ಕೇನಿವಾಗ..’’
‘‘ಏನಣ್ಣಾ..
ನಮ್ಗೋಸ್ಕರ
ಬುದ್ಯೋರ್ ಹಸ್ಕಂಡಿದ್ರೆ ಸಿವ
ಮೆಚ್ಚಾನಾ..
ನಮಗ್
ಒಳ್ಳೆದಾದದಾ...
ಅವ್ರು
ಹಸ್ವಿನ್ ಶಾಪ ನಮಗ್ ತಟ್ಟದೇ
ಇದ್ದಾದ...
ಇದ್ಯಾಕೋ
ಸರಿ ಕಾಣ್ವಲ್ದು...’’
ತಲೆ
ಬಗ್ಗಿಸಿ ನೆಲ ತೋಯಿಸ್ತಿದ್ದ
ಕೊರಗನ ಕಣ್ಣೀರು ರಾಜಣ್ಣಂಗೆ
ಕಾಣ್ಲೇ ಇಲ್ಲಾ...
ಅವನಾಗ್ಲೇ
ಗಿರಾಕಿಗಳ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡ್ತಾ
ಇದ್ದ...
ಕೊರಗನ
ಸಂಕಟ ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿ...
ಏನೋ
ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡ್ದೋನಂಗೆ ಹಟ್ಟಿಗೋಗಿ..
ಕೈಕಾಲು
ಮುಖ ತೊಳ್ಕಂಡು ಅಲ್ಲೇ ಬೇಲಿ
ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟದ್ದ ಎರಡು
ಕೆಂಪ್ ದಾಸ್ವಾಳದ ಹೂ ಕಿತ್ಕೊಂಡು
ಆಂಜನೇಯನ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಾಗಿಲಿಗ್
ಬಂದು ,
‘‘ಐನೋರೆ...
ಐನೋರೆ...
ತಗಳೀ..
ಯಾಕೋ
ಮನಸಿಗ್ ಹಿಂಸೆ ಆಗ್ತಾದೆ...
ಸ್ವಾಮಿಗ್
ಒಂದ್ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ...
ಅಂಗ್
ಈ ಹನ್ನೊಂದ್ ರುಪಾಯಿ ತಪ್ಪು
ಕಾಣ್ಕೆ ಒಪ್ಪುಸ್ಕಳಿ...’’
ಅಂತಾ
ಬಾಗ್ಲಲ್ ಕೂತ್ಕಂಡು ಹೊಸ್ತಿಲ
ಮೇಲೆ ಹೂವು ಹನ್ನೊಂದ್ ರೂಪಾಯಿ
ಇಟ್ಟ...
ಐನೋರ್
ಬಂದು ನೀರ್ ಚುಮುಕಿಸಿ ಆ ಹೂವು...
ಹನ್ನೊಂದ್
ರೂಪಾಯಿಯನ್ನ ‘ಪವಿತ್ರ’ಗೊಳಿಸಿ
ಒಳಗಡೆ ತೊಗೊಂಡ್ರು...
ಗರ್ಭಗುಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಆಂಜನೇಯ ‘ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ನಿವಾರಣೆ
ಆಯ್ತು..’’
ಅಂತ
ನಕ್ಕಂಗಾಯ್ತು...
ಕೊರಗ
ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕೂತೇ ಇದ್ದ...
ಪ್ರಗತಿಪರ
ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಬೀದರ್ ನಲ್ಲಿ
ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ನಿವಾರಣೆಗಾಗಿ
ಉಪವಾಸ ಕೂತಿದ್ರು...
ದಿನಾ
ಒಪ್ಪೊತ್ತು ಊಟ ಮಾಡೋ ಕೊರಗನ ಮಗ
ಸಣ್ಣ...
ಸಣ್ಣಗೆ
ಅಳ್ತಲೇ ಇದ್ದ...
No comments:
Post a Comment