ಬೇರೆಯವರ ಒಳ್ಳೆತನವನ್ನು ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಅಂದ್ಕೊಂಡು ......

ಅದು ಸೊಲ್ಲಾಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗೋ ಟ್ರೈನ್... ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಜನರಿಂದ ಗಿಜಿಗುಡುವ ಟ್ರೈನ್.. ಹೇಗೋ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸೀಟ್ ಸಿಕ್ತು. ನನ್ನೆದುರು ಒಬ್ಬ ಯುವಕ ನಿಂತಿದ್ದ.. ಸುಮಾರು 25-26ರ ಪ್ರಾಯ.. ಬಹುಷಃ ದಾವಣಗೆರೆಯ ಕಡೆಯವನಿರಬೇಕು. ಅಂತೂ ಅವನಿಗೂ ಯಶವಂತಪುರದಲ್ಲಿ ಸೀಟ್ ಸಿಕ್ತು. ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಬಂದು ಕೂತ. ಇನ್ನೂ ಒಬ್ಬರು ಕೂರಬಹುದಾದಷ್ಟು ಜಾಗವಿತ್ತು. ಯಶವಂತಪುರದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಯುವಕ ಮತ್ತು ಯುವತಿ ನಮ್ಮ ಬೋಗಿಗೇ ಹತ್ತುದ್ರು.. ಬಹುಷಃ ಕೊಲಿಗ್ಸ್ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.. ಹೇಗೋ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಾನು ಕೂತಿದ್ದ ಕೂತ್ರು.. ಮಾತಾಡ್ತಾ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇನ್ನೇನು ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನಲ್ಲಿ ಇಳಿಯೋದಲ್ವಾ... ಅಂತಿದ್ರು... ಈ ದಾವಣಗೆರೆಯ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಏನನ್ನುಸ್ತೋ.. ಪಾಪ ಹುಡುಗಿ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕೂರ್ಲಿ ಅಂತಾ ‘‘ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನಲ್ಲಿ ಇಳಿತೀರಾ..? ಹಾಗಿದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ನಾನು ಡೋರ್ ನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರ್ತೀನಿ..’’ ಅಂತಾ ಎದ್ದು ನಿಂತ. ಆ ಯುವಕ ಯುವತಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ನಕ್ಕರು.. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಆ ಟ್ರೈನ್ ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ನಿಲ್ಲೋದೇ ತುಮಕೂರಿನಲ್ಲಿ...!! ಎಷ್ಟೇ ಬೇಗ ಅಂದ್ರೂ ಸುಮಾರು 40-50 ನಿಮಿಷದ ಪ್ರಯಾಣ.. ಆ ಹುಡುಗ ನಿಂತೂ ನಿಂತೂ ‘ಈಗ ಇಳಿಬಹುದು...’ ಅಂತಾ ಕಾಯ್ತಲೇ ಇದ್ದ.. ಟ್ರೈನ್ ನಿಲ್ಲೋ ನಿಲ್ಲೋ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ಲಿಲ್ಲ.. ಇತ್ತ ಈ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಿಬ್ಬರೂ ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ವಿಡಿಯೋ ನೋಡ್ತಾ... ನಗ್ತಾ ಕೂತಿದ್ರು.. ಅವನಿಗೆ ಜಾಗ ಬಿಡುವ ಯಾವ ಲಕ್ಷಣವೂ ಕಾಣ್ಲಿಲ್ಲ.. ನನಗೆ ಯಾಕೋ ಬೇಜಾರಾಯ್ತು... ಅವನಿಗೆ ನನ್ನ ಪಕ್ಕವೇ ಕೂರೋಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಗ ಕೊಟ್ಟೆ... ಬೇರೆಯವರ ಒಳ್ಳೆತನವನ್ನು ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಎನ್ ಕ್ಯಾಶ್ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋ ಇವತ್ತಿನ ಸುಂಸಸ್ಕೃತ, edcuated ಯುವ ಜನತೆಗೆ ಏನ್ ಹೇಳ್ಬೇಕೋ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿಲ್ಲ...